Tesadüfler..

Bu hafta güzel başladı gibi sanki.. 

Daha dün bir bugün iki ve çok basit bir işlem için bile çizim programıyla uğraşmak benim için mutluluk verici.. 

Kaptırıp, dinlenmeksizin kaybediyorum kendimi birde ben. 

Eh be zaman ne kadar görecelisin..

İki sene önce bu zamanlar, kendimi gerçekten Egeli gibi hisssetmeme rağmen haftada bir gün İzmire gitmek sarhoş ettiyse demekki, dilimde hep ''...Aman efendim ayrılık ölümden beter, canım efendim yeter bu hasretlik yeter. Aman efendim bana bir merhaba gönder, canım efendim caanım efendim...''

(Bunu yazmasam olmaz amaa aa..)
Anın hengamesi içinde bir yere gelip kitleniyorsun. Muhtemelen bu sabırsızlıktan sebep kişinin kendi kendini kitlemesiyle alakalı.. (Şu anda da ses terapisi öyle oldu; bıraksan %30luk iyileşmeye yazık, devam etsen doktora gidesin yok. Sabırsızlığı engelliyemedikçe yerimde sayıyorum ya ben. Neysee..)