Anılar

Bu hafta güzel başladı gibi sanki.. 

Daha dün bir bugün iki ve çok basit bir işlem için bile çizim programıyla uğraşmak benim için mutluluk verici.. 

Kaptırıp, dinlenmeksizin kaybediyorum kendimi birde ben. 

Bu haftayı sonunda elbet gelecek bir pazar günü için gergin geçirdim ama kendimi sakinleştirebildiğimi düşünüyorum.

Dedim bu akşam yatmadan önce eskiden çok patlamış pop müzikleri dinlicem. Ciddi bir işmiş gibi oturdum koltuğa, sonses kulaklıklarla.. Bu vardı, bu vardı; ha bide böyle bişey... 

Eh be zaman ne kadar görecelisin..

İki sene önce bu zamanlar, kendimi gerçekten Egeli gibi hisssetmeme rağmen haftada bir gün İzmire gitmek sarhoş ettiyse demekki, dilimde hep ''...Aman efendim ayrılık ölümden beter, canım efendim yeter bu hasretlik yeter. Aman efendim bana bir merhaba gönder, canım efendim caanım efendim...''