Durum

Bıraktım.. Önce en sevdiğimi bıraktım.. 

Belkide bırakabilir olduğum için sevdim.. 

Yanlız, belli günlerin el ayak çekilince saatlerinde çalışasım var bak; altı ayı geçik süre sonunda bu başına geçebilme oturmuş en azından.. 

Fark ettim; yorup yorup bir yere getirdiklerimden kolay vazgeçiyorum.. O ara bir vazgeçme fırtınası kopuyor ve önüne gelen de nasibini alıp savruluyor.. Neyseki afetlere rağmen hiçbirşey tam olarak bitmiyor; yitip giden yok..  

Kullandığın renkler, sözcükler özünü gösterir ya; herkesinki bi farklı.. 

Ben en rahat yazarım, genelde istemsiz kafiyeli.. Bazıları harbiden yürekten cımbızlı.. 

Nice ezbere şiir okuyanlar, nice şair muhabbeti yapanlar, nice şunu bilir misin diye bana soranlar.. Diyorum utanarak; benim şiirlerle aram yok. Görüyorum gözlerinden; hayal kırıklığı.. 

Ya ben burda kalsam yaa.. 

Alsancakta..

Zaman dursa falan.. 

Hayır, ben biliyorum başıma gelecekleri.. 

Hava kararır, sen uyursun.. 

Gün doğar ve koşturursun.. 

Tanrım nasıl bir hafta, nasıl bir ay.. 

Alışma süreci olsun dedim, bakışma süresi dedim, dur bi algılayım dedim; birikti iyi mi.. Ne kadar önümde yığın o kadar içine sıkıntı orantısında.. Bir düze çıkaydım iyiydi.. 

Aslında ilk amacım bir avazda ilerisi içinde kolaylaştırıcı faaliyetti.. Çok mantıklı da, biliyor musun. 

Geçen hafta Ören yolunda öğrendiğim hayatımı etkileyen değişikliğin ardından, tam bir haftanın sonunda yine Ören yolunda konuyla ilgili ilk göz yaşımı döktüm sonunda.. İlk atım yaşla birlikte yazabilirim artık.. 

Hep aklımda "Daha kötüsü de olabilirdi Lida." vardı; evet tam manasıyla kötü de olmadı.. Ama hiç beklemediğin anda ayrılık ya.. Alışmıştın, sevmiştin, yapacakların vardı daha mesela.. 

Seviyorum bu yaz aylarını.. Uzun süredir hafta içi ayrı hafta sonu ayrı memleketteyim. Farklı farklı dünyalar.. En çokta yol yüzünden yorgun, koşturma yüzünden aynı derde sarmadan, belki tam olarak odaklanamadan yaşamak güzel bence.. Epey aktif.. 

Çoğunca üzerimde renk renk atletler ve şallar; hem pek görülmemiş hem pek rahat.. Hindistana gittiğimde kıyafet yönünden çok kolay uyum sağlayacağım kesin.

Bu neydir arkadaş..! 

Evde bir sürü kart var, evde bir sürü kart var..! 

Kullanan yok; ya özel araçla ya yaya.. 

Bu hafta güzel başladı gibi sanki.. 

Daha dün bir bugün iki ve çok basit bir işlem için bile çizim programıyla uğraşmak benim için mutluluk verici.. 

Kaptırıp, dinlenmeksizin kaybediyorum kendimi birde ben. 

Geçen hafta sonunu doğup büyüdüğüm topraklarda, çocukluğumdan beri yanımda olan güzel insanlarla geçirdim.. İnanılmaz mutluluk deposuydu.. 

Sonrası; haftalardır az uyumama sebep, kıt kanaat umutla toplamaya çalıştığım evrakları son dakika derlemekle geçti. Cuma günü teslim ettim, rahatladım sanki. Doğum günü sebebiyle gün boyu şirin şirin, benim için çok büyük sürprizlerle karşılaştım.. 

Sabah sabah gördüğüm şu yavrulara bakarmısın.. Tanrım aklımı kaçırıcam, sevimlilik paçalarından akıyor.. 

Kediler nankördür. Sen ölsen acıktığında seni bile yer. Hep kendi için yaşar, daha iyisini buldumu seni gözü görmez.. 

Bu gün kendi kumkumamın arasında bir şey oldu. 

Bu dönem kabaca özetlemek gerkirse çalışmanın insani yönünü deneyimliyorum. Önce insansın, makine değil.. Çok ince bir yaklaşım. 

Bu gün kaptırdım kendimi, eskideki günler misali.. Ama nasıl uzaklaştım kafamdaki tilkilerden..