Planlar

Bıraktım.. Önce en sevdiğimi bıraktım.. 

Belkide bırakabilir olduğum için sevdim.. 

Yanlız, belli günlerin el ayak çekilince saatlerinde çalışasım var bak; altı ayı geçik süre sonunda bu başına geçebilme oturmuş en azından.. 

Fark ettim; yorup yorup bir yere getirdiklerimden kolay vazgeçiyorum.. O ara bir vazgeçme fırtınası kopuyor ve önüne gelen de nasibini alıp savruluyor.. Neyseki afetlere rağmen hiçbirşey tam olarak bitmiyor; yitip giden yok..  

Mutluluk hapı değil de mutluluk aleti lazım.. 

Azıcık kaygılarımı susturamamıştım. Ama çaresini buldum galiba. Etkenler deli eder, sakinlik maharetine kalmış.. Yardımcın olacak güzel insanlarsa şans.. En güzel şans. 

Eğitim şart!! 

Bahar yorgunluğu değildir umarım; hızımı kesmedim aslında ama bi bıkkınlık var gibi.

Kararlarımdan cayar oldum, isteklerim tatsızlaşmaya başladı.. Nedendir ki..

Dün, akşam yapacaklarımı unutmasam bari diye diye uykumu kaçırmıştım. Sabahsa dur bi liste çıkarıyım dediğimde elimde topu topu üç iş olduğunu fark ettim. Bunu mu aklımda tutamayacağımdan endişelendim yani..

Tam on yıl öncesine döndüm sanki..

O zamanlar tek görevim idi, epey mecburi idi; ne yazık ki tam anlamıyla halledilmedi, ortalama ölçülerde kalmış idi.. 

Oturup üzerindde çalıştım ya la, eski sistem değişik geldi; kalemli silgili anlam mücadelesi.. 

Ne diyelim; baharlarımız ve kışımız dolu güzel geçsin..

İtiraf ediyorum: Seviyorum burayı ben.. Burda bir aitlik var beni çeken..
Kiminle konuşsam akademik kariyer öneriyor; şuan hayır diyorum sabırsız olduğumdan..
Şu önümdeki senede daha güzelin peşinde koşturayım da olmadı kürkçü dükkanına dönerim. Evet Balıkesir kötü ama okulum iyiydi..
Baak, bide B planım yok dersin. Var, var ama sümen altı.. Dün doktorla bu konuda çok cebelleştim, yinede ispat edemedim.