11 Haziran 2017

Geçen hafta sonunu doğup büyüdüğüm topraklarda, çocukluğumdan beri yanımda olan güzel insanlarla geçirdim.. İnanılmaz mutluluk deposuydu.. 

Sonrası; haftalardır az uyumama sebep, kıt kanaat umutla toplamaya çalıştığım evrakları son dakika derlemekle geçti. Cuma günü teslim ettim, rahatladım sanki. Doğum günü sebebiyle gün boyu şirin şirin, benim için çok büyük sürprizlerle karşılaştım.. 

Gece kafamı yastığa koyar koymaz sızmışım. Hafta sonuna uyandığım sabah kendimi geçen haftadaki gibi Selimiye'de zannettim. Halbuki aylar sonra toprağım Örendeydim.. Saniyelerce nerde olduğumu algılayamadım; o nasıl kendinden geçmekse.. 

İki gün boyunca oğluma sarıldım sarıldım, hunharca mobilya boyadım. Üzerimde basit bir kıyafet, saçlarımı bile taramadan, evin dışına çıkmadan.. inanılmaz zevkliydi.. 

Tarçın Beyle zor ayrıldık yine, arkası haftaya.. Bedenim sızladıkça yüreğim mutlu ya la; her anım dolu dolu olsun da..