Yorgunluk

Geçen hafta sonunu doğup büyüdüğüm topraklarda, çocukluğumdan beri yanımda olan güzel insanlarla geçirdim.. İnanılmaz mutluluk deposuydu.. 

Sonrası; haftalardır az uyumama sebep, kıt kanaat umutla toplamaya çalıştığım evrakları son dakika derlemekle geçti. Cuma günü teslim ettim, rahatladım sanki. Doğum günü sebebiyle gün boyu şirin şirin, benim için çok büyük sürprizlerle karşılaştım.. 

Bu gün kendi kumkumamın arasında bir şey oldu. 

Bu dönem kabaca özetlemek gerkirse çalışmanın insani yönünü deneyimliyorum. Önce insansın, makine değil.. Çok ince bir yaklaşım. 

Bu gün kaptırdım kendimi, eskideki günler misali.. Ama nasıl uzaklaştım kafamdaki tilkilerden.. 

İyice babası kılıklı oldum..

Ne biçim haftaydı öyle o her akşam koltukta sızakaldım.. Günde tüketilen üçer beşer sodalardan bahsedemiyorum bile.. 

Bir hafta sonuluk fırsatım var, şu halimi toplamam gerek. pazar günü program belli oldu, gerçi öğleye kadarki kısım olmayaydı daha iyiydi; cümartesiye de ne yapsam bilemedim.. 

Dikkat edersen en ufak ders çalışma söz konusu değil, en lazım olan ya..