Psikolojik Gel Gitler

O kadar kanıksamıştım ki, artık işi ciddi maskeyle tersinden savunmalar bile yapıyordum. Karşımdakinin sinirlerini bozduğum çok oldu; tam gıcık olduğu cümleleri buluyor olmam eğlenceliydi. Nasılsa yaşam tarzım gerçek düşüncelerimi fazlasıyla yansıtıyor; dikkatli baksana!.. 

Artık kullanım dışı olan odam sürekli deşilip bişeyler arandığından epey dağınıktı. Önce bi toplayayım dedim. 

Elimi neye attıysam aklıma anılar geldi; maalesefki kötü anılar. Lisem, Balıkesire alışamayışım, üniversitem, Balıkesire ayak uydurmaya çalışışım, ameliyattım, büyükbabamın gidişi, Balıkesire alışamayacak olduğumu anlayışım, kışları birtürlü vücut ısımı koruyamayışım, gibi gibi... 

Her kafadan bir ses çıkıyor; illaki.. 

Bendeki süzgeçlerde devreye girince çık çıka bilirsen işin içinden.. 

Her yöne saldırarak olmuyor. Olmuyor işte bazıları, yapmadığım kalmasa bile. 

Yapmaya kalkışacağın işin başlangıç koşullarına değil de bitiş anına bakmak gerek.. 

En azından "Öylesine.." dediklerim olmasa içim daha rahat olur bence.. 

(Bunu yazmasam olmaz amaa aa..)
Anın hengamesi içinde bir yere gelip kitleniyorsun. Muhtemelen bu sabırsızlıktan sebep kişinin kendi kendini kitlemesiyle alakalı.. (Şu anda da ses terapisi öyle oldu; bıraksan %30luk iyileşmeye yazık, devam etsen doktora gidesin yok. Sabırsızlığı engelliyemedikçe yerimde sayıyorum ya ben. Neysee..)

İster psikolojik hazırlık de istersen başka bişey..
Her şey beyinde başlar ve biter !!
Yaptıklarım, yapamadıklarım, arada kalmışlıklarım hep beynimden ötürü..
Bazen kendimi kaptırsam da sürece karşıdan baktığım anda huzur var ya la...