29 Ağustos 2014

Ne çalkalanma, baktığında görülmüyor ama.. Hepsinden bir arada söz edebilmek benim için büyük kabulleniş..
(Üzgünüm isim veremeyeceğim.. Amaç: Belki gereksiz belki saçma, alışkanlık haline gelmiş arşiv niteliği..)
Neye elimi atsam kurudu resmen. Bitmez nafile çabalar yüzünden en sevdiğim yaz aylarından soğudum.
-Kafamda kabaca seçilmiş yollar vardı, çelimsizlığmin üstüne birde afalladım..
-Stresi abartıp kabartmamak için biraz kendime zaman verdim / erteledim..
-İçimde en güçlü olacak ümidini taşıdığım yerden geri çevrildim. Çok ısrarda hayır yok inancıyla sindirmeye çalıştım. Başvuru korkusuna mâl oldu..
-Hiç ama hiç düşünmediğim alana (devlet sektörüne) bile yöneldim, sınav için Sakarya'ya (?) gittiğimde 22 kişilik kontenjan için 4000 kişinin geldiğini görünce bi rant oyununa alet oldum diye sadece sinir oldum..
-Kan bağım olanlar içinde mesleki olarak tek öncü/örnek insanın yardım etme adı altında ayan beyan hakaret içerikli komplosuyla karşılaştım, bereket kendimi ömür boyu yakacak kadar salak değilim..
-Özellikle yaklaşık son 3 senedir yapmayı planladığım y.lisansa tüm aksiliklere, tırsmalara rağmen başvurdum. Yine benim kabahatim; tek tercih yüzünden o da olmadı.. Amaç sadece denemekti ama olmadığını görünce uğradığım hüsrandan kendimi çok kaptırdığımı anladım..
-Bu süreçte güvendiğim insanlara akıl danıştım / fikir aldım. Hepsi çok mantıklı ama apayrı yollar. Kafa karıştırıcı olsada kendime uyarlamak zor olmadı. Yinede tabular pek yıkılmadı..
-Tam 5-6 gün önce isyanı koparıp biran için çevremdekileride yıpratarak (sanırım biraz..) riskli bir ameliyata karar verdim. Hafif sakinleştiğimde, önce birisiyle konuşmam gerektiğini fark ettim. Ya Erzurumdan komşu psikiyatriste (daha önce 2012de de gitmiştim ve tek seans çok işime yaramıştı.)gitmek gerek ya da zamanında ''Evet Lida Hanım?? Ne çok derdin varmış senin..'' diyen, beni dinleyen hocama.. Tam randevu alacakken nerdeyse 9 aydır ''bir dahaki gelişime, bir dahaki gelişime..'' diye erteleyip durduğum, hatta ''yanına gittin mi?'' diye soranın bile olduğu kişi geldi aklıma vee sonunda bu gün gidebildim yanına.. İyi geldi..
Bu devirde yardımsever, iyi insanların bulunmasından çok, seni kısa sürede tanımış olmasına rağmen sana yardımcı olması... Çook güzel; büyük şans, büyük nimet.. Tanrı iyi insanların heeep yanında ve yardımcısı olsun..
Ben yeni bir yol haritasıyla başbaşa, tuhaf/gerici saplaantılarını bırakıp artık bir adım atmak zorunda.. Söz verdim; benim için zor ama denicem..
Eğer başarırsam bir level atlama olacak ve bu da sürecim...