Bi başımayım nasılsa, sossuzda olur yağsızda repliği merdeyse kaçınılmaz.. 

Bu ne şimdi; kendini değersizleştirmek mi.. 

Aslında yüzlerce deneme fırsatını görmemek mi.. 

Güzelliklerin peşinden koşmalı insan, daima.. 

Bıkmadan, usanmadan, umutsuzluğa kapılıp yakınmadan.. 

Tam kadro oflayıp poflamadan, karşındakini olumsuz yargılamadan yaşamını sürdürsene insanoğlu..

Terkedilmiş yapılar ne kadar ürkütücü. Özellikle karanlık çökünce, sebebi içinden ya da çevresinden ne çıkacağının bilinmemesi belkide.

Bir evinin olması müthiş güzel bi durum. Sana göre, sana özel, rahat, sıcak.. 

Gün boyu ne yaparsan yap, başına ne gelirse gelsin gerçekten akşam eve geldiğinde hadi onla uğraşıyım, dur bu da vardı derken güzel bir ortamda hissediyorsun kendini. Durdukça durası..

Ama aklının bir köşesinde kalıyor gün içindekiler. Bastırıyorsun olabildiğince, evimdeyim huzurluyum diye; yokmuş gibi sanki. En unuttukların bile sonunda başını yastığa koyar koymaz hoop aklında.. Çok huzursuz.. 

Tamam denizi var, güneşi var, şanı var; e haliyle algı etkileniyor.

Kar yok diye mi acaba kış algısı biraz zayıf; kazak sevmez okadar çok kişi var ki şaşılası.. 

Tamam derece farkı bariz ama soğuk harbiden var. 

Vücuduna ne alırsan anca onu mu verirsin? 

Karşına çıkanlar aslında senin davranışlarına mı bağlı? 

Peki ya NEDEN..? 

Birbirine dolanmış ipler, en azından bir tanesini bile takip etmeye yetersiz benlik.. 

Bu aralar düşünebiliyor muyum acaba? Hayır yazamıyorum da.. 

Ama oturtamadım hâlâ, herşey ayakta. Hareket bezdirdi mi ne.. 

Uğraşmıyorum tatlım artık.. 

Ben çok açığım, sor söyleyeyim devri bitti. Yoruldum.. 

Dondurucu soğukta, kavurucu sıcakta.. 

Hayatmı yoldan ibaret yoksa yollar mı hayattan acaba..

Hadi her günün en değişken saatini bulup (benimki sanırım akşam altı..) tam da o saatte gözümüzün ne gördüğünü fotoğraflayalım..! 

Ne dersin..?

Uygulayabilir misin..?

İşte bu günün Saat Altı Fotosu:

Bi araştırmaya dalmışım, sağlam verilere de ulaştım fakat bu sefer kaç yıldır planlamaya çalıştığım şeyden soğudum. 

-Yok yapamam ben bunu, mutlu etmez.. 

-Aa daha saat 7ymiş, erken karardı.. 

İlk kitabını defalarca duyup görmeme rağmen okuyacağım zaman almıştım; tesadüf, İstanbuldan çocukluğumdan kalma bi yerden. Basit dille, iyi bir başlangıçlar için tavsiye ettim hep. 

Bu ikinci kitabı ilk gördüğümde aldım, bu defa tükürdüklerimi aheste aheste yalatan şehir İzmirden aslında pekte hoşlanmadığım bi yerden. Fakat okumak için, daha doğrusu irdeleyerek okumak gerektiği için zamanı var..