Karışık Kafa

Olmayınca olmuyor.. 

Lida bu aralar blokajlarını düşünüyor.. Farkediyor ki kendi kendini o kadar engelliyor ki.. Bu durum onu artçı artçı üzdü ve artık yorgunluğunu bastıramıyor..

Evet Tanrı ona yardım ediyor; fakat galiba o Tanrının yardımlarını bile engelliyor. Bu kanıya nerden mi geldi? -Çünkü canı yanıyor. Tanrı canının yanmasına göz yumuyor, demekki öğrenmesini istediği bişey var.. 

Akşam el ayak çekildiği vakit kulağında uyku kaçıran müzik, enerjin de yerindeyse; haftalardır gözünde büyüyen iş, tüm titizliğine rağmen farkına varmadığın akıp giden saatler içerisinde bitti bile.. 

Bedenen epey yoruldum, evet ama bu uyumadan önce yapmayı planladığım okuma zamanına engel olamadı. 

O kadar kanıksamıştım ki, artık işi ciddi maskeyle tersinden savunmalar bile yapıyordum. Karşımdakinin sinirlerini bozduğum çok oldu; tam gıcık olduğu cümleleri buluyor olmam eğlenceliydi. Nasılsa yaşam tarzım gerçek düşüncelerimi fazlasıyla yansıtıyor; dikkatli baksana!.. 

İki gündür başıma gelen yeni örneği yoruyorum kafamda.. 

Geçensene D&R da bi yazarın imza gününe denk gelmiştim. Millet heyecanla kuyruktayken bende neymiş kimmiş diye göz ucuyla baktım ve popüler kültür örneği, sermayesi olan birsürü kişi rahatlıkla kitap çıkarabiliyor artık galiba diyip elimdeki kimbilir neyin ödemesini yapıp saniye farkla burun buruna gelmeden çıktım. 

(Dün öğle vakti olanlar akşam bir kez daha aklıma geldi fakat yazamadım, uyku ağır bastı. Şimdiye kaldı.)

Tebrikler... 

Anahtarı almayı unuttuğumu arabaya binince fark edip geç kaldım zaten diye geri dönüp almamıştım. 

Akşam herkesi gönderdim, geçti üstünden bir saat tam çıkarken farkettim ki anahtarım yoktu..

Vücuduna ne alırsan anca onu mu verirsin? 

Karşına çıkanlar aslında senin davranışlarına mı bağlı? 

Peki ya NEDEN..? 

Birbirine dolanmış ipler, en azından bir tanesini bile takip etmeye yetersiz benlik.. 

Bu aralar düşünebiliyor muyum acaba? Hayır yazamıyorum da.. 

Ama oturtamadım hâlâ, herşey ayakta. Hareket bezdirdi mi ne.. 

Uğraşmıyorum tatlım artık.. 

Ben çok açığım, sor söyleyeyim devri bitti. Yoruldum.. 

Rutinin bozulduğunda alışkanlığında yuvarlanarak büyüyen kartopu misali aksaklıklar artıyorsa...

Resmen bu aksaklıklara has zaman ayrılmalı.. Mükemmeliyetçilik kokan hareketler gibi gelsede; üst üste eklenince isteksizlik artıyor.

Ve yine olmadı.. Olmayan aslında alışkanlık mı? Rutin hangisi?