Lida ve Nilü'nün Yazıları

2014 yılı boyunca her hafta günü birliğine ses terapisi için Balıkesirden İzmire gelirdim. 

2015 yılı ilk kez üç ay sonra gel diyince; uzun süre doktorumu göremeyeceğim ve hatta İzmire gelemeyeceğim diye apartopar çalışmaya başladım sonrasında da meşguliyetimden doktoruma gidişlerim epey seyreldi. Hatta 2016 yılı boyunca hiç kontrole gitmedim diyebilirim..

Bak az önce ne oldu.. 

Evdeki günlük süt canavarına süt almalarım son dakikaya kalır oldu. 

Bahar yorgunluğu değildir umarım; hızımı kesmedim aslında ama bi bıkkınlık var gibi.

Kararlarımdan cayar oldum, isteklerim tatsızlaşmaya başladı.. Nedendir ki..

Dün, akşam yapacaklarımı unutmasam bari diye diye uykumu kaçırmıştım. Sabahsa dur bi liste çıkarıyım dediğimde elimde topu topu üç iş olduğunu fark ettim. Bunu mu aklımda tutamayacağımdan endişelendim yani..

Eve gönerken kulağımda Cold Case Love ile neler geldi aklıma neler.. Tanrı bilir diyemem çünkü tekrar kulaklıkları takında parça parça hatırlıyorum galiba.. 

Ne garip tam önümdeki parkta oturup yazayım diye düşünmüştüm aslında ama kendimi eve atma isteği daha baskın geldi; sanki sadece 15 dakika ertelemişim gibi.. 

Sonrasındaysa kafamda deli sorular, planlamalar..

Hadi bakalım..

Bu aralar gerilim bazlı dizilere taktım galiba.. 

Özellikle gece tırsmamak adına çeşitli aktiviteler deniyorum. Bak bu seferki çok etkileyici oldu galiba.. 

Yaklaşık lise yıllarımda dinlemekten zevk aldığım Rihanna'yı dinliyorum.. 

Bu haftayı sonunda elbet gelecek bir pazar günü için gergin geçirdim ama kendimi sakinleştirebildiğimi düşünüyorum.

Dedim bu akşam yatmadan önce eskiden çok patlamış pop müzikleri dinlicem. Ciddi bir işmiş gibi oturdum koltuğa, sonses kulaklıklarla.. Bu vardı, bu vardı; ha bide böyle bişey... 

Uzun zamandır kafamdakileri dokunmatik telefonla paylaşmaya alıştığımdan, iki hafta önce şehirler arası yolculuğumda kulağımda ilk duyduğum karadeniz şarkısı, cumartesi sabahından etkilenip iki üç saat boyunca yazdım, yazdım upuzun.. Tamda ineceğim yere geldiğimde bitti yazı, okudum biraz çok hoşuma gitti vallahi yazdıklarım. Tam kaydete basıyordum ki başka bir yere bastım ve kaşla göz arasında gitti güzelim yazı..Yok resmen yok.. 

Keskin fikirlerini yine aynı keskinlikle dile getirdiğinde, gün olup her fikirin gibi keskin olanları da değişime uğradığı zaman dönüşün olmuyor. 

Dönüş.. Değişim normalse dönüşte o kadar normal halbuki..

Keskin fikirlerin dönüşümündeki süreçle kimse ilgilenmiyor ve ikisinin zıtlığı emsal olarak üstüne yapışıyor. 

En sevdiğim halim kafamda projeler ve içimde yapmayı planladıklarım için heyecan varkenki halim. 

Projeler kafama çok sık geliyor hatta çoğuda bomba oluyor, bu büyük bir şans.. 

Fakat kimisine başlama cesareti kimisinde de istikrar gösteremeyince o bombalar bildiğin elimde patlıyor. 

İki gündür başıma gelen yeni örneği yoruyorum kafamda.. 

Geçensene D&R da bi yazarın imza gününe denk gelmiştim. Millet heyecanla kuyruktayken bende neymiş kimmiş diye göz ucuyla baktım ve popüler kültür örneği, sermayesi olan birsürü kişi rahatlıkla kitap çıkarabiliyor artık galiba diyip elimdeki kimbilir neyin ödemesini yapıp saniye farkla burun buruna gelmeden çıktım.