Lida'nın Yazıları

Antalya ve Adanadan oluşan ne hoş Akdeniz tatili oldu öyle.. 

Plansız, programsız hatta zamansız.. 

İlginç olan asıl şu ki: Akdenizdeki ilk gecem yan flüt ve gitar eşliğindeydi, son gecemse senfoni.. Benim için çok özel kişilerle.. 

Seviyorum hayatın matematiğini.. Sanırım ya gerçekten sevidiğim ya da dikkat etmeye çalıştığım için çok burun buruna geliyorum bu matematikle.. 

Baktığın pencere ne kadar önemli..

Ne manzaralar...

Tamam kabul manzarada İzmir Sahilevlerinin üzerine yok.. 

Ama, baraj gölü manzarası da hiç yabana atılmaz.. Hele ortasında elle yapım Sevgi Adası varsa.. 

Düşünsene bir manzarası olan şu evlerin birinde oturuyoruz.. Sabah uyandığımızda, akşam birşeyler içerken; hatta kışın yağmuru vururken cama, yazın cehennem sıcağında manzaraya bakıp dalıp dalıp gideriz.. 

Neden olmasın..

Enteresan değil mi.. 

Sosyal medyada ilkokul arkadaşımın kardeşini fark ediyorum; taa o zamanlardan sevediğim, kendime yakın hissettiğim adaşım. Antalyada bir mekânda akşamları çalıyormuş; bir video ile çook etkilendim. Benimde müzik, sanat zaafım var ya; ama Antalya ne alâka, büyük şehirlerden biri olsaa; elbet bi denk getirip dinlerdim.. 

Uzun süredir beklediğim günler geldi bile.. 

Acemilik her konuda tuhaf oluyor işte.. 

Planladım aslında ama yine tutmadı işte.. 

Otomatiğe bağlamış, fena yoğun, bana sorarsan yarım saatten bile az gibi gelen bi öğleden sonra geçirdim. Yaparım ara ara aşırı dozları, hiiç gocunmam.. Sonrasından açık havada uzun yürüyüş gelir tabi.. 

Daha günün muhasebesi saati gelmeden; evin kapısını açarken geldi aklıma o diyaloglar.. Bu akşamki istemsiz gülümsememin sebebi.. 

Bıraktım.. Önce en sevdiğimi bıraktım.. 

Belkide bırakabilir olduğum için sevdim.. 

Yanlız, belli günlerin el ayak çekilince saatlerinde çalışasım var bak; altı ayı geçik süre sonunda bu başına geçebilme oturmuş en azından.. 

Fark ettim; yorup yorup bir yere getirdiklerimden kolay vazgeçiyorum.. O ara bir vazgeçme fırtınası kopuyor ve önüne gelen de nasibini alıp savruluyor.. Neyseki afetlere rağmen hiçbirşey tam olarak bitmiyor; yitip giden yok..  

Yağmur yıkamaz beni, arındırmaz.. 

Bulutların göz yaşları derim ben, belki de bu yüzden her damla ağırlık olur bana.. 

Güneşi bol diyipte geldiğim şehirin yağmuru da şiddetli çıktı. Problem mi? -Hayır, ama alt yapı sorunu şehrin her yerindeyse problem.. 

Her zorluğun, sıkıntının sonu bi güzellik ya; işte:

Çekirge bir sıçrar, iki sıçrar, üç, dört derken.. Dördüncü senemde geldi aklıma..

Kullandığın renkler, sözcükler özünü gösterir ya; herkesinki bi farklı.. 

Ben en rahat yazarım, genelde istemsiz kafiyeli.. Bazıları harbiden yürekten cımbızlı.. 

Nice ezbere şiir okuyanlar, nice şair muhabbeti yapanlar, nice şunu bilir misin diye bana soranlar.. Diyorum utanarak; benim şiirlerle aram yok. Görüyorum gözlerinden; hayal kırıklığı.. 

İnsandan insana neler bulaşır.. 

Bırak bulaşsın, güzel insanları seç ki bulaşsın, iyilikler bulaşsın.. 

Bir kenara kaldırdığım minik minik köken inaçlara bulaştım.. Bulaştıranları Tanrı bereketlesin.. 

Bir şeyi duya duya algı oluşur ya.. 

"Çok mutluyum.." 

İlk duyduğumda evet yadırgadım.. Devamlı tekrarlanınca düşündüm bu çok mutluluk çağırma yöntemlerinden biri.. 

Evet, söyleye söyleye; hatta söylemesen bile duya duya çağırıyor, artıyor mu nee.. 

"Çook mutluyum.." 

Harbiden.. 

Farkındayım.. 

Neyi neden yaptığının.. 

Farkındayım.. 

Ağzından çıkan her kelimenin ana nedenini.. 

Farkındayım.. 

Sanırım senin ve çevrendekilerden daha çok farkındayım.. 

Susuyorum.. 

Aslında yapmam gereken doğruyu bilmediğimden.. 

Susuyorum.. 

Çenem açıldığında bana duyacağın korkudan, ve o korkuyla yapacağın şeylerden zarar görmek istemediğimden.. 

Susuyorum.. 

Güneş çekildi mi enerji de çekiliyor benden.. 

Bir an önce hadi uyuyalım, yarın olsun, güneşi görelim çabası.. 

Aklıma gelir; havalar soğur herkes kapanıp daha çok çalışır, bendeyse yorgunluk ve uyku hali.. 

Geceler uzamaya başlayınca korkuyorum ya; hep bu sebepten..

Birşey bulmalı, birşey yapmalı.. 

Deneme.. Deneme.. 

Bakalım, elbet çözüm olmalı.. 

Ama bu sefer oldu galiba; buldum ve kendimi çook mutlu hissediyorum..