9 Kasım 2013

Öyle kötü hissediyorum ki kendimi, salya sümük olmaya ramak kalmıştı.. Çözüm olarak dalga sesini buldum ve işe yaradı.. Herkesin toprağı çeker benide su, Ege'm..
Eylülden beri iyi kötü bi sistem oturttum, arada iki hafta Balıkesirde kafayı yesemde.. Şimdi 2 haftam kaldığına mı üzülsem, Balıkesire gittiğimde beni bekleyen sona mı? Bu kötü sona kadar bari sistemimi patlatmamam lazım, bir patlarsa burda özellikle fizyolojik olacaklara karşı (psikolojik olacaklara kimsenin çaresi yok da) bana destek olabilecek kimse yok, diren Lida! Aslında bununda sağlam bir çözümü var Balıkesir'e dönmemek, ama nasıl, nasıl??
İzmir'i sevdiğimden mi? -Hayır, kesinlikle.. Bir çözümünün neden bulunamadığını anlamadığım altyapı sorunu var bu şehrin, 10m2'lik (buaralar metrajla çok uğraştığım için cidden ölçtüm) iki kişilik bir odam ve 0 (sıfır) internetim var benim.. Çoook şey öğrendim ben burda hem de tek başıma belki bunu sevmiş olabilirim.
Şuan kendimi kötü hissetmemin en büyük sebebide; 3-4 program yüklemem gerektiği için internet cafeye gittim, olumsuz yanıt alıncada sanırım pes ettim. -Ama açıklaması çok mantıklıydı.- İşte benim sorunumda bu; 'Lan daha ilkinde niye pes ediyorsun!!' Daha öğrenmem gereken çook şey var çook..
Bak! Boş vakit bana yaramıyor, depresifleşiyorum! Yazın bu deniz beni donarak öldürüyordu, şimdide ikinci benzer bir vaka gerçekleşmeden Lida gider.. Yarın için programını yapar ve erkenden yatar..
(Dip not: şuan yanımdakilerden arapça konuşmalar duyuyorum ve tek anladığım kelimeler hintçe ile ortak olanlar, kendi çabamla başlangıç seviyesi için bile iyi bence..)

Konak Sahili'nde