Ana içeriğe atla

17.12.2017 ???

   Algıladığı kadar anlamlandırır ‘insansı’ yaşadıklarını. Duygusal ve mantıksal algılarımızı dengede tutamazsak anlamlandırmadaki zorluklarımız / yanılgılarımız kaçınılmazdır. Her can kendine özel donanımlara sahip. Bazıları farkındadır donanımlarının, iyi veya kötü şekilde geliştirmiştir/ geliştiredırur donanımlarını. Tesadüflere bu konuda inanmıyorum zira kendi isteği ile seçer ‘insansı’ yolunu. Bazıları farkında bile değildir donanımlarının... Eline attığı her şey oluverir, ya da alt/üst oluverir. Yüklediği anlama, beklentilerine göre... Şimdi siz ”nilü kim iyi olmayan bir şey ister ki?” diyebilirsiniz. Size göre iyi olan her can için iyi olmaz bunu en az benim kadar bilirsiniz sizlerde. Denge deriz, pek biliriz denge önemli. Madem hepimiz bu DENGEyi biliriz de, sadece menfaatimiz için neden ederiz dualarımızı? Neden başka canlara zarar verme pahasına hep daha fazla kazanmak için çabalarız? Neden emeksiz kazanmak isteriz? Bedeli hiç aklımıza bile getirmeden bir başkasının üzerinden, doğadan, ..., sonuna kadar kullananlara/ geçinenlere sözüm. Gerçi sizde haklısınız BİLGİNİZ KADAR ALGINIZ. Bir gün; o sesini nasıl olsa çıkartımor diye kullandıklarınız, nasıl olsa çok var birşey olmaz dye villalarınızı dikmek için yok ettiğiniz ağaçlar da tükenir. İşte o zaman sizin ne zenginliğiniz/ ne gücünüz/ ne de statünüz yeter hayatınızı idame ettirmenize....

     Neyin doğru, neyin yalnış olduğunu en iyi bilenlerden değilim, hala öğrenciyim şu hayatta. Lakin yaratılan her canın tekamülden fazlası için var olduğunu, hep bir şeyler öğrenmek için çabalaması gerektini düşünürüm. Bu öyle çalıştığı kurumun seminerleriyle/ çalıştayları ile olacak iş değil. Ve ya üke ülke / şehir şehir dolaşıp etrafına çok şey öğrendiğini kanıtlamayla da olacak iş değil. Hatta çok kitap okumak da bizi geliştirmez. Zira okuduğunu, gördüğünü, yaptığını ne için yaptığını önce öğrenip sonra hayatına katamıyorsan öğrendiklerini, KAZANMA hırsı bürüdüyse gözlerini derim ki aman ben bulaşmayayım daha fazla. Yolum belli, yönüm belli, beraber yol aldıklarımızda var, kenara bıraktıklarımızda. Yeter ki saygı aşılmasın, aşınmasın. Sağlıkla kalılım hep, sevgiyle....