Paylaşmak, tat verenlerden olmak ???

    Tad verenler oldukça etrafımızda “ tat alanlar” çok olsada katlanılabilir sanırım hayat. Günlük koşuşturma sırasında anlayamayız, her yüzümüze güleni dost bilip devam ederiz ederizde, ne zaman bizden duyduğu/ gördüğü “ benim hiç ilgim yok bunlarla” dediği davranışları sana öğretmeye kalktı mı!!!! İşte tam orda flim kopar. Yapıştırırsın filmi, başa sararsın takılmdan devam eder mi diye? çık nafile. Potlar arka arkaya gelir, kopan flimin üstüne. Yine tat alanlar iş başındaymış der iç sesin... O zaman anlarsın ki yine yüzüne gülüp sende iyi gördüğü meziyeti kendine monte eden bir taklitçiyle daha berabermişsin  süreç içinde. Yok geçmiş olsun diyemiyeceğim kendime çünkü model olmanın nesi kötü? Ha...  Ben anlıyorum da yöntem yanlış zannımca. Çalmadan, çırpmadan iste ben inan daha çok yardım ederim yola devam ederken. Bak gördün mü yol kenarına bırakılanlardan olmaya namzet oldun. Sen de haklısın sana öğreten böyle öğretmiş. Oysa ne var el birliği ile hepimiz kolaylaştırsak/ zorlaştırmadan PAYLAŞSAK yarışmadan / yarıştırmadan...