2 Kasım 2016

Vücuduna ne alırsan anca onu mu verirsin? 

Karşına çıkanlar aslında senin davranışlarına mı bağlı? 

Peki ya NEDEN..? 

Birbirine dolanmış ipler, en azından bir tanesini bile takip etmeye yetersiz benlik.. 

Bu aralar düşünebiliyor muyum acaba? Hayır yazamıyorum da.. 

Ama oturtamadım hâlâ, herşey ayakta. Hareket bezdirdi mi ne.. 

Uğraşmıyorum tatlım artık.. 

Ben çok açığım, sor söyleyeyim devri bitti. Yoruldum.. 

"Hayır, o aslında şuydu. Aslında bunun içindi. Şöyle düşünmüştüm." açıklamaları da bitti. Bıktım.. 

Çokta umurumda değil sanki. Demesi kolay özümsemesi zor "Sen ne yaparsan yap, karşındaki düşünmek istediğini düşünecektir." sözü duvar gibi bölüyor tüm düşüncelerimi. 

Biraz dinginliğe ihtiyacım var sanki..