02.01.2018 ???

Uzaktan yakından resim yapan, müzik aleti çalabilen veya başka sanat eserleri ortaya çıkartan insanların daha duyarlı olduklarını düşünürdüm. Saygım fazla yine de onlara. Üst üste gelebilir yaşanmışlıklar bu sadece o kişileri bağlar genelleme yapamam lakin bir düşünürüm.

     Arkadaşlarınızın arasında vardır. Sanatın bir veya bir kaç dalı ile amatör ilgilenen. Benim de var tenzih ederim içlerinden bir çoğunu. Galiba diyorum araç amaç olunca yürek devre dışı kalıyor. Bazen para oluyor, bazen statü, bazen senin çevren, bazen hatta bazen içeceği bir bardak çay bile olabiliyor amaç. Oysa benim kitabımda hiç birisinin zerre kadar amaç olabilmesine imkan yok. Benim kitabımda para sadece hayatımı sürdürebilmem için hile yapmadan kimseyi aldatmadan kazanılan ve kazanıldığı kadar paylaşılan bir araç oldu ŞÜKÜR. Arkadaşlarımın yaptığı güzel şeyler beni mutlu etti, zor durumları üzdü ve elimden geldiği kadar mehem oldum, olmaya çalıştım hatta bazen sessizce.  Bir çoğu arkadaş başlayıp dost oldu gönlümde, hepsi en büyük yaşantı zenginliklerim. Sayelerinde hep kendimi ölçtüğüm, ilerlemek için destek gördüğüm yoldaşlarım onlar tenzih ediyorum o CANları...

     Sözüm aracı amaç etmiş, üstelik bir de elleri / dilleri işleyen, “ne güzel ... sanatla  uğraşan insandan zarar gelmez”  diye yeniden yeniden şans verdiklerin  olunca önce inanamıyorsun sonra ... Sonra diyorsun hamurun önemli, öz önemli. Yaptığın işe, pişirdiğin aşa, kullandığın dile yansıyor işte özün. Dürüstlükse hamuruna şekil verenin erdemi teşekkürün bol oluyor “ah keşke nilü ...”lerden daha bol oluyor inanın.  Herkes  aynı saflık ve sadelikte doğuyor doğuyor da sadece çok azı aynı dürüstlükte yola devam ediyor. 

    Geldik yine aynı teze ne ararsa insan onu bulurmuş; düşe kalka / deneye yanıla / güle ağlaya / ... ama önemli EVRENSEL DÜRÜSTLÜK İLKELERİNDEN ŞAŞMADAN...

...

SEVGİYLE KALALIM HEP BERABER....