7 Aralık 2013

Dünyaya sıradan bir hayat yaşamak için gelmedim ben!! Öyle olacak olsa sıradan başlardı en azından..
Kolay vazgeçebilen birisi olmama rağmen yinede zorladım kendimi, zorladıkca başarabildim bazı şeyleri.. Aynı günümüzde ev/araba gibi şeyler alabilmek için belli bir süre taksiti göze alabilmek gibi..
Görüyorum ki yola çıkabilmek bile çok zorlayıcı benim için.. Ama mantığıma başka türlüsü uymuyor, sonucunda ne olursa olsun kabul.. Çünkü ben bunu da başarabileceğime inanıyorum, tıpkı yükseklik korkum gibi..
Bazen aklıma gelir; Tanrı insanı sınarken ey insanoğlu sen kendi kendini neden sınarsın, bu kadar aptal mısın??

Böyle olunca her seferinde çıtayı kendi kendine yükseltmiş, bir dahakini daha yıpratıcı hâle getirmiş olursun.. Sanırım cevabı benim inanç sistemim..