19 Eylül 2014

Ailece daha önceden tanışmış olmamıza rağmen ilk nöroloji doktorum/muayenem.. (Prof. Dr. Mehmet Saraçoğlu)
Aradan yıllar geçmesine rağmen bizi çok iyi hatırlıyor olmasına ve bana ismimle hitap etmesine gerçekten şaşırdım. Bizimkiler hiç değişmemiş de bana "Lida'yı dışarda görsem tanımazmışım." dedi hep..
O kadar babacan ki, oturup hiç sıkılmadan konuştum, dinledim.. "Senin fazlan var. Tamam mühendis olmuşsun ama bu sana yetmez." dedi ve doğru teşhis..
"Normalde ben bu kadar rahat iletişim kurmam." dememe rağmen muayene sırasında benden iki şey istedi, yine şaşırdım.. Bir an önce yaşadıklarımı içeren kitap yazmam ve tiyatro eğitimi almam..
Bana sorduğum şeyleri ayrıntılı şekilde anlattı ve büyük babamın yaptığı gibi muayene etti; sinir bozucu olsada çook etkilendim..
Çıkışta kafamda iki cümle vardı; "Ahh, büyük baba ahh, ne kadar özlemişim." ve "Bir harika doktorum daha oldu, ne kadar güzel insanlar var." Sonunda bu gözlerimden yaşlar da geldi ya la..
Ender de olsa var işte, var böyle müthiş insanlar. Arayıp buluması, bulup da kaybedilmemesi gereken..

Fulya, Beşiktaş'ta