16 Şubat 2014

Öyle bir genişlik oldu ki bende.. Gerek önüme gelen abidik gubidik anketlerden gerekse karşılaştığım tuhaf durumlardan herhalde.. Bir dönem renk belli etmemek konusunda uğraştığım oldu, evet.. Şimdi bakıyorum her nasılsa beni biliyorlar.. Alnımda mı yazar yoksa ortada araştırma mı var bilemedim. Her kötü şeyin sebepsiz, sadece yanlış zamanda yanlış yerde bulunmakla olduğunu düşünüyorum artık.. Tabi bu yanlışlara bir zemin oluşturmaması için özellikle kaçındığım birkaç kelime var. Sakin, umarsız görünüşüm; gördüklerime, duyduklarıma, bildiklerime rağmen ağzımın durmasına engel olamaz. Zaten ağzın tamamen susması tehlikelidir; fazla baskı nerede nasıl patlar belli olmaz; arada azar azar potansiyeli azaltması iyidir.. Hoşgörünüze sığınırım.

O kaçındığım kelimelerden sadece birini kullanabilseydim eğer çok daha net bir anlatım olabilirdi. Ama üzgünüm özgürlük bu kadar, sınırlar ve korku var biraz.. Umarım geçer çünkü her geçen gün daha da batıyoruz bataklığa, bariz..

Neşe: ''Murphy'nin kanunu: yanlış giden herşey, yanlış gidecektir.''