Ana içeriğe atla

23 Şubat 2019

Bu ara hep gözlerim doluyor biliyor musun.. Hep, zor tutuyorum.

Tutuyorum çünkü belli bir sebebi yok. 

Bu yaptığım aptallık oldu, diyorum kendi kendimi zora soktuğumda üzüntüden bi ağlama geliyor. 

Kendime acıyasım mı var ne..

Birde çok ilginç ama benim için çok olağan hale gelmiş tesadüfler var. Aslında tesadüf diye bir şey yok ya. İşte tam bu noktada kendimi mutlu hissediyorsam demek ki öğrenmeye başladım diye de geliyor bi ağlama.. 

Koyuverip bi salya sümük ağlayasım var. Enerji boşaltımı gibi.. İyi de nedeen?

Günlük hayatta tesadüf dediklerimiz, inanılmayacak kadar güzeller.. İnanılmaz umut verici.

Bu sene için kendimi besleyebileceğim bir seyahat programı yapamadım diye ''Evdeyim, evde kaldım bu sene ben.'' diyip duruyordum. Umut doğuyor içime; vaar, mucizeler var önümüzde.

En son planlanan dersten sonra ciddi olarak bırakmayı düşündüğüm öğrenciliklerim var, birden fazla maalesef.. Ne denebilir; aşk mı bitti, sevgi tükendi. Ya da durum çok farklı yerlere kaydı..

Aktivitelerim için program yapamıyorum artık; son dakika iptal olmasındansa son dakika yola çıkıyorum. 

Biraz sembol okuyuculuğunun farkına vardım bu ara.. ondan mıdır. Baktığım şey, içimden geçtiği vakitte bir bakmışım karşımda.. Fark ettikçe Tanrıya şükrediyorum, şükrettikçe  fark ediyorum. Müthiş bir sarmalın içinde buldum kendim, daim olsun.

Uzun zamandır senfoniye de gitmedim halbuki. Büyü derim ben ona, ruh büyüsü.. Konser sırasında gözlerini kapatırsın, enerjiyi rahatlıkla önce avuç içlerinden hissedersin. Sonrası tufan.. arınmaya ihtiyacın varsa sanki su tutulmuş gibi yıkanır yüreğin, soru işaretlerin varsa gevşer kafandaki düğümler.. Olağan üstü. Etkilenirim.

Sosyal medyada fark ettiğim sanatla uğraşan hocaların doğaçlama çalışmalarını dinlemeye gittim bu akşam. İkisi de sevdiğim sanat dalları.. Aşırı etkilenirim diye başta gitmek istemedim. Bırakmayı düşündüklerim var benim, etkilenmesin.. Bekledim, gitmeme engel olacak bir durum gelmedi başıma; sırf onları performanslarını seyretmek için gitti. 

İlk aklıma gelen; gördün mü bu ikinci oldu, videoyu görüp çok beğendin ve canlı canlı da seyrediyorsun oldu. Eve gelirken de kafamda sadece, bir araya gelecek olanlar ne kadar güzel geliyor hayranlığı vardı. 

Belki de sadece, geçmişe bağlı biri olarak ciddi ciddi minimalizme geçme sancılarındayım. Ama kararlıyım.