4 Ocak 2014

Şu facebook'un ettiğine bak..
Son 4 aydır darlandıkca saate bakmadan (bu sebepten bana bile askıntı olan bir iki tip sayesinde koşmayı öğrendim ve hâlâ İzmirlilerden hiç hoşlanmıyorum) kendini dışarı/sahile/kara atan bi tarz olmuştum. Şimdi bi neden harici hep evdeyim hatta masa başı.. Özellikle bu gün çok sıkılmıştım..
Ama sonra face üzerinden arkadaşım yüzümü güldürmeyi başardı, akşam akşam polinom çalıştım (unutmuşum ya la, bide ben ales'e girdim ha), iki üç gündür atmadığım kadar kahkaha attım, yıllardır konuşmadığım arkadaşımla minik ama bence güzel bi konuşma yaptım. İyi ki böyle bi çevrem/dostlarım var.. (Bu aralar çok hisseder oldum, ama güzeel)

Aaa gerçi zaman zaman bişey sorduğum da falan, kimse üstüne alınmaz, mübarek... Olsun artık kabul