10 Aralık 2013

Ayy ben uçayımm uçayımm..
Yer ismini vermeme durumu var ya o yüzden açıkca söylemiyorum ama burayı bilen anlar.. İlk 2 gün uzaktakinde konakladım ve yokuş-soğuk-kar-buz mahvetti. Dün ''Yakındakinde kalabilir miyim?'' diye sordum veee seneler önce bahçesini arkadaşlarımla birlikte oyun alanı olarak kullandığım yere taşındımm.. Hemde eski evim manzaralııı..
Buna inanabiliyormusunn, işte şimdi salya sümük oldum iyi mii..
Geceyi yakındakine taşınabilirmiyim ki diye stresle geçirdim sabah mutluluğun çok üstündeyimm.. İşte benim hayatım; en aşşağı ve en yukarı.. Yaşamadığım kalmadı, bende bunu istemiyor muydum zaten.. Üzüntülerim ciddi çok kötü ama sevinçlerim paha biçilemezz.. Normal bir insan evladı olmak ister miydim? -Tabiki hayııır!!
Bir ara kullandığım bir laf vardı, sanırım Erzurumdaydı.. Sonra neler olduysa bu laf ağızımdan çıkmaz oldu, miskinleştim azar azar.. Amaaa şimdi yine söylüyorum. Nasıl mi?? -Bunun için önce tanımadığım bir şehiri tanımayı, yürümeyi öğrendim; sonra kendimi zorladığım bir şantiyede tırmanmayı, efor sarf ederken bile bişeyler öğrenmeyi hatırladım; şimdide eskiye özlemli yaşadığım için arkamda bıraktıklarımı görüyorum ve fiziksel olarak zor hava şartlarında titre ve kendine gel kısmındayım..
Nasıl süreci iyi planlamışım değil mii? Ben bu konuda ustayım galibaa.. İşte söylüyorum hatta virgülden sonrasınıda yeni ekliyorum ve birdaha bu lafı unutmamak için elimden gelenin fazlasını yapıcam..
BENİMLE TAKIL HAYATINI YAŞA, EĞER CESARETİN VE GÜCÜN VARSA!!..

Erzurum'da