19 Nisan 2018
Özellikle bu hafta sinirlerim epey bozuk.. Olmadık şeyler bulup aşırı gülmeler, sinirden ağlamalar.. Var..
Yaşa saygı dedim bayağılıklarına karşı bile.. Bende düşünmeden konuşmayı severim mesela; herkesin var hoş olmayan yanları sonuçta..
Sinir oldum sustum, sinir oldum yuttum, sinir oldum bir kısmına şahit olanlar oldu ve sesimi çıkarmaya başladım.. Ama duymazdan gelmeyi bi başaramadım; iki gün sonra unuttum, kişi kendi gibi bilir ya karşısındakini, unuttum işte. Ama hep unuturum ki ben.. Sağlıklı olanı da unutmak bence..
Atmalara tutmalara palavralara üste çıkmalara alışamadım, artık hava kaçırmaya başladım anladım..
Böyle birden jeton düştü ve dedim “Lida ne yapıyorsun, kime ne anlatmaya çalışıyorsun, neden yani..” Tam kafamdan ah Lidalar geçerken gözleri heyecanla parlamış dudak kenarları gülümser vari bir surattan belli espirili “Hayır neden bu adama böyle davranıyorsun ki Lida.” diye bir ses çıkınca.. Kayış koptu.. Arada hiçte demek istemediğim bir laf ettim. Normalde o hallerim görülmemiştir ama tutamadım gözlerimi.. İçinde bulunduğum duruma sinir oldum, ifrit oldum; durduramadığım gözlerime gıcık oldum.. Zor topladım, epey zor topladım.. Çok dillendirmek, büyütmek, uzatmak istemedim.
Özel ilgi alanım psikolojidir, ne neden yapılır; altındaki temel neden nedir iyi anlarım. Hatta hâlâ kenarda tuttuğum verilerim var. Özellikle anlıyorum..
Bol keseden atıp kendini tatmin etmelerin, beğenmeyip hakaret etmelerin, sonra büyük bir hızla o beğenmeyip hakaret ettiklerini hayatına geçirmelerinin ana nedenlerini anlayabiliyorum.. Böyle bi tip hayat kurgusu içinde öyle bir geliyor ki karşıma bana bulaşmasın, muhabbetli olalım kıvamına bir türlü gelemiyorum. Baya tıkanma bu işte..
Olması gerekiyormuş olmuş.. Rahatlamam için önerilen parçalardan biri buydu.. Asıl rahatlama yazaraktır bende.. Beyine cümleler gelir, sen engel olmadan parmaklarla aktarırısın sesizce, göz görür bir sürü kelime. Cümleler zihinde bittiğinde parmak aktaracak bişey bulamaz ve öz rahat bir nefes alır.. Yazılanlar bir daha okunamaz, istesende.. Oyüzden bazı kelimeler hatalı, bazı cümleler eksik, bazı konular kopuk kalır. Kalır öyle, öylece kalsın.. Sen bıraktığında Tanrı devralır, ona bırakabilmek gibisi yok; kul anlamasa bile..