3 Haziran 2014

İtiraf ediyorum:
Fazla evde takıldığım vakitler eften püften hafif stres kokan bir sebep bulup fakültenin boş koridorlarında veya boş terasında roman okuma gibi bir sapkınlığım vardır.
Bir düşünsene; bomboş koca bir bina, arada sana tuhaf bakarak gelip geçen 2-3 ender insan, oturan tek insan sen ve içinde farklı bir dünya bulunan kitabın..
Epeydir kitap okumadığımı fark ettim, zaten bu sefer de sınav için aldığım cep kitapla geldim.. Ee malûm ÖSYMnin sınav sistemi, konuları da bi roman kadar sürükleyici değil.
Olmadı bu sefer.. Kaptırıp gidemedim, keşke bi roman getireydim ya.. Çook yalnız hissettim kendimi şimdi..

-Bide o kadar tedbirli insan ben şemşiye de almamışım gelirken. Ne bekliyorum ki, yağmurun yağmasını mı, acaba..