27 Kasım 2013

Yok artık !! Kendimden ciddi ciddi korkmaya başladım..

Çocukken istediğim en abuk, imkânsız, saçma dilekler gerçekleşmiş.. Bungee jumping yapsam şu anki kadar sarsılmazdım.. Bu soruyu sormaktan bıktım ama; ''Bu bana bir işaret mi??'' (-Hep işareti karşıdan bekler Lida, hep!!..)

Bana benzer şöyle ikiz gibi dolaşabileceğim birisini dilemiştim, belli bir zaman sonra buldum, meğer yakınımdaymış. Ama bulduğuma mutlu olmadım, hatta ne kadar benzediğimizi söyleyenlere kızıyorum..

Benim gibi düşünen birisi olsa, var mıdır ki derdim. Çünkü çevrem tarafından düşüncelerimin/beynimin benden 10 yaş büyük olduğu söylenirdi. Vallaha şaşılası, onu da buldum. Hatta beni tanıyan herkesin inandığı/savunduğu; karşımdakinin kişilik özelliklerini 'gözlerinden' anlayabiliyor olmamın  işe yaramadığı bir kişi.. Mutlumuyum? -HAYIR, benim inanmak iştemediğim şeylere inanan birisi.. Korkutucu..

Birde benimle aynı rahatsızlığı olan insanları bulmak isterdim, en sonki araştırmalara göre dünyada kayıtlı 27 kişi miydi, neydi. Bir ara doktorlukta ısrar etmemin en büyük sebebiydi.. YOK, istemiyorum artık böyle birşey, ondan da mutlu olmayacaksam olmasın lütfen, geç kalmadıysam eğer..

Dip not: Akşam yapılacak aktivite arıyordum ama nafilee.. Bu 40 tilkiyle düz yolda yürümek bile ağır. En kötüsü de; ben bunu biliyordum; kafamdaki bir sorudan beklemediğim bir cevabın çıkacağını..

(İçimi rahatlatmak, sağlıklı bir şekilde yatağa yatabilmek için yazmış bulunmaktayım. Yanlış anlamayın; bu not sona denk geldi ama okumasaydınız da iyiydi.)