29 Kasım 2013

Gerçekten, bir köpek kadar özleyemediğine üzülüyor/utanıyor insan..
Tarçından bi sevgi gösterisi bekliyordum daa bu kadarını tahmin edemedim, bilmem belki küsmüşte olabilirdi..
Görmeyeli zayıflamış, o da benim gibi az yemiş, beni görünce bir heves yedi valla..
Sürekli arka ayaklarının üstünde zıplayıp durdu, hayret edilesi. Açaydım kollarımı o iki kolumun arasını tuttururdu daa benin arkaya doğru düşmem kaçınılmazdı.. ''Aman yavaş, sakin!'' diye diye engelledim ama bu seferde tüm ağırlığıyla abandığı dizlerime ve ayaklarını üstünden hiç çekmediği ayakkabılarıma oldu olan..
Olsunn, canı sağ olsun, iyiki var iyiki..