Ana içeriğe atla

16 Mayıs 2014

Dünyada adaptasyona göre yaşamak mecburiyetindesin.. Bu yüzden en ufak fırsatta elini güçlendirmeye, yeti kazanmaya uğraşır insan. Ne uğraştık, nasıl uğraşıyoruz, niçin uğraşıcaz..
Yine bu sebepten yoldayım.. Her biri bi farklı, bu seferki fark bir öncekiyle arasının 1 ayı bulması.. Sadece bir tarih belirlemek için bile geçen hafta migrenini hortlatmış, sonunda da çoktandır yemediği iki iğneyi yemiştim (yerlerini anca unuttum).. Birde ikirciklendim; ya doktor bugün hastahanede değilse, hiç kullanmayan tip olarak kredi kartını cortlatmış (sadece limitin %10u olsada..) olduğum bu ayda, tam da final haftasının ortasında boşuna mı gidiyorum been.. Manisa-Soma üzerinden geçmekte cabası; sanki o katliamda vatandaş olarak benimde payım / onlara borcum varmış gibi, sanki ekstradan nefes alıyormuşum gibi... (Dananın kuyruğunun kopmasına 3 saat kala bari yazayım dedim.)
Bir de didindiğim gelişmeler bu kadar zaman almasa, malüm zaman kısaa.. Aklıma sadece 4,5 aydır çalıştığım hocamın sözleri geliyor; ''Pek hırslıyız, bide gururluyuz..'' Hayır, tam olarak öyle değil demekten yoruldum, çoğunluğa inanılıyor bazen.. Tanrı herkese kolaylıklar versin..